Να δίνεις χωρίς να στερείσαι, και να εμπνέεις

Η Έμμα γίνεται έμπνευση και κάθε καλοκαίρι θα βραβεύει όσους, χωρίς ίσως να το καταλάβουν, ενσαρκώνουν το πνεύμα της.

H Nourhan και η Έμμα έχουν κάτι κοινό. Μια κοινή, μα κι ανόμοια διαδρομή, που κάπου τις αποπροσανατόλισε. Αλλά και τι θα ήμασταν χωρίς τις ιστορίες και τις περιπέτειες που ζήσαμε κάθε φορά που βρεθήκαμε εκτός μιας ευθείας ασφάλτου; Άσε που λείπει πάντα το καλύτερο, η ευτυχία να ξαναβρίσκεις τον δρόμο σου. Κάτι σαν αυτό που έκανε η Έμμα, αυτό που προσπαθούσε να μας μάθει κάθε φορά που γινόταν έμπνευση και άνοιγε δρόμους εκεί που έμοιαζε με αδιέξοδο. Κι αν η Έμμα περισσότερο απ’ όλα ήταν ένα πνεύμα δύναμης, έτσι θα συνεχίσει να είναι.

Η αγάπη της για τους άλλους, η χαρά της ζωής και η δύναμή της να μας εμπνέει θα μεταδίδονται κάθε καλοκαίρι σε ανθρώπους που θα εκτιμούσε και θα «χαιρόταν» επειδή θα της θύμιζαν τον εαυτό της κι ας μην ήξερε ότι κάποτε θα υπήρχε κι ένα βραβείο να τους συνδέει.  Το Emmanuella Vernikou Award for Inspirational Spirit δόθηκε φέτος στην τελειόφητη φοιτήτρια του Deree College, Nourhan Tarek El Shenawy. Η Nourhan θα έχει πια κάτι από την Έμμα, επειδή «ενέπνευσε τους γύρω της να μετατρέψουν τις δυσκολίες σε ευκαιρίες, να υπερπηδήσουν εμπόδια για να πετύχουν τα όνειρά τους».

Ήταν ντροπαλή, εσωστρεφής ας πούμε, και χρειάστηκε απλώς τη δύναμή της και λίγη στήριξη από το νέο ακαδημαϊκό περιβάλλον που συνάντησε, όταν από την Αίγυπτο ήρθε στο Deree για να σπουδάσει. Διέπρεψε και διακρίθηκε ακαδημαϊκά, ενώ παράλληλα συμμετείχε πολύ ενεργά στη φοιτητική κοινότητα και τα κατάφερε έχοντας αντιμετωπίσει κατά καιρούς αντίξοες συνθήκες, τις οποίες αποφάσισε να ξεπεράσει με όρεξη για ζωή και αποφασιστικότητα. Να χαράξει όπως ήθελε τη διαδρομή της μέχρι να φτάσει τους στόχους και να ζήσει τα όνειρά της. Είχε δηλαδή εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που θα «επιβράβευε» η Έμμα, δύναμη ψυχής με ισχυρά κίνητρα και κουράγιο.

Αφού η Nourhan συνειδητοποίησε ότι το να κλείνεται στον εαυτό της, μόνο κακό μπορούσε να κάνει σε ό,τι οραματιζόταν για τη ζωή της, παρατήρησε μεγάλες διαφορές στην ποιότητα της εκπαίδευσης που λάμβανε. Βελτιώθηκε ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόταν τη μόρφωση και τη γνώση και ανακάλυψε πόσο περισσότερα μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να ανακαλύψει κάθε φορά που αποφάσιζε να γίνει μέρος γόνιμων συζητήσεων, αρθρώνοντας την κριτική της σκέψη.

Πώς τα κατάφερε; Με ενδοσκόπηση. Παρατηρώντας κάθε τι και προσπαθώντας να αναλύσει την συμπεριφορά της. «Πρέπει να καταλάβουμε ποιοι είμαστε για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας», λέει εκείνη και εξηγεί: «Ξεκίνησα να εκθέτω τον εαυτό μου σε όλων των ειδών τις καταστάσεις που θα μου επέτρεπαν να διαπιστώσω τι μου αρέσει και τι όχι. Επιτρέποντάς μου να βγω για λίγο από την ασφάλειά μου, είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω όλες τις πτυχές της προσωπικότητάς μου και αυτό ενίσχυσε την αυτοπεποίθησή μου, ενώ έμαθα ποιες συζητήσεις απολαμβάνω και με κάνουν να νιώθω καλά».

Έμπνευση της δίνει το «ακατόρθωτο»! «Εννοώ τις φορές εκείνες που σου λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι επειδή δεν έχεις τα κατάλληλα μέσα. Αυτά μπορεί να είναι ο χρόνος, τα χρήματα, η ευφυΐα, οτιδήποτε. Εγώ όμως πιστεύω ότι ο καθένας μπορεί να κατορθώσει τα πάντα αρκεί να μην τα παρατήσει, κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί όσο υπάρχει κάτι να μας δίνει έμπνευση και ενέργεια».

«Για εμένα προσωπικά η έμπνευση είναι κάτι σαν να βρίσκεις τη Μούσα σου και γι’ αυτό πιστεύω ότι για τον καθένα είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Ειδικά το να βρίσκεις έμπνευση στις δυσκολίες, πιστεύω ότι είναι ένα σπάνιο χάρισμα που δεν έχουν πολλοί».

«Ίσως γι’ αυτό η Έμμα με εμπνέει τόσο. Επειδή επιδιώκω καθημερινά να είμαι το ίδιο δυνατή μ’ εκείνη. Γνωρίζοντας ότι κάποιος  μπορεί να έχει μέσα του τέτοια δύναμη, με βοηθάει να συνεχίσω γνωρίζοντας πως ό,τι κι αν συμβεί θα μπορέσω να το ξεπεράσω, όπως ακριβώς κι εκείνη».

«Ελπίζω το παράδειγμά μου να αποτελέσει έμπνευση για άλλους, βοηθώντας τους να αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους και να πιστέψουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Το εύχομαι ιδίως σε κορίτσια από την Αίγυπτο, απ’ όπου προέρχομαι κι εγώ».

«Γενικώς, προσπαθώ να αντιμετωπίζω με θετικό τρόπο τις δυσκολίες τις καθημερινότητας, χωρίς αρνητισμό. Έχουμε, βέβαια, όλοι κακές μέρες, εκείνες που θα παραδοθούμε στις αρνητικές σκέψεις που προκαλεί η καθημερινή κόπωση, αλλά το κλειδί είναι να βρίσκεις δύναμη στα μικρά πράγματα».

«Το μότο της Έμμα  κάθε μέρα“κάνε κάτι που αγαπάς – μαζί με ανθρώπους που αγαπάς και σ’ αγαπούν – βρες τον σκοπό της ζωής σου και δούλεψε για να τον πετύχεις” με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη και δεν θα μπορούσα να εκφράσω καλύτερα τον τρόπο να ξεπερνάς τις καθημερινές δυσκολίες».

Κι όπως έγραψε κάποτε ο μπαμπάς της Έμμα «εκείνη έζησε χωρίς να αφήσει τον καρκίνο να της επιβάλει τον τρόπο που θα συμπεριφέρεται στη ζωή». Για να καταφέρει κανείς κάτι τέτοιο, η Nourhan λέει ότι χρειάζεται «συνεχής αυτογνωσία και σκληρή προσωπική δουλειά για να μπορείς διαρκώς να επεξεργάζεσαι τη θέση σου απέναντι στη ζωή και ό,τι την περιβάλει».

«Προσωπικά, η αγάπη είναι αυτό μου δίνει τη μεγαλύτερη δύναμη. Κυρίως η σχέση μου με τη μητέρα μου, αλλά και η αγάπη της οικογένειάς μου, τα μικρά πράγματα όπως η ανατολή του ήλιου, ένα τραγούδι ή το χαμόγελο που θ’ ανταλλάξω με έναν άγνωστο».

«Το σημαντικότερο για να μπορέσεις να λειτουργήσεις έτσι στις αναποδιές, είναι να ελέγχεις το μυαλό σου και πιστεύω ότι ο καθένας είναι ικανός να το κάνει. Ωστόσο, χρειάζεται πνευματική δύναμη και γνώση του εαυτού μας. Ο καλύτερος δρόμος για να το καταφέρουμε αυτό, είναι προσπαθώντας συνεχώς να ξεπερνάμε τα όριά μας».

Η δύναμη που παίρνει από όσους την εμπνέουν και με τη σειρά της επιστρέφει στους άλλους είναι μάλλον το μεγαλύτερο δώρο. Όπως λέει και η Nourhan «αυτά που παίρνεις κάθε φορά που δεν τα παρατάς, είναι ακόμα μία δύναμη, ένα άλλης μορφής καύσιμο για να συνεχίσεις».

της Ηρούς Παρτσακουλάκη